stawa[1] swego posłał za granicę, ktoryby ich prowadził aż do boku krola JMści.
Wojewoda tedy po mnie posyła i mowi: »Panie bracie, pisał krol J–oMść do mnie i w pierwszych, i w powtornych listach, żebym tu Wci wyświadczył wdzięczność, w czym i ja sam postrzegam się, że za taki uczynek należy wszelaka rekompensa[2]; o czym bardziejby należało [pomyślić] K. J. Mci, bo ja tej rekompensy uczynić nie mogę, co krol. Starostwa nie dam, ani tenuty[3], bo to nie w mojej dyspozycyej, ale jednak czym mogę zawdzięczyć pro posse meo[4], tego nie zaniedbam. Teraz tedy naprędce, co może być z honorem i z jakimkolwiek pożytkiem, nie wymawiaj się Wść. Przysłał do mnie car J–oMść, żebym posłał przystawa swego za granicę posłom jego na sejm idącym; życzę tedy, [aby]ś się Wść tego podjął, ale trzeba do Wiaźmi[5] jechać«. Odpowiem: »Moj Dobrodzieju, WM. MPana jest wokacya[6] rozkazać, mnie jest wypełnić kożde WM. MPana, jako szafarza krwie mojej, rozkazanie. Nietylko do Wiaźmi, ale i do Astrachanu gotow jechać za ordynansem WM. MPana i Dobrodzieja. Dalsza droga za Baltyckie morze, a po staremu i stamtąd wrociłem się z łaski Bożej zdrowo, za szczęśliwą WM. MPana dyrekcyą«. Rzecze: »Dobrze, dam
_316.jpeg&oldid=2661377){kind=link}