doczne rzeczy były, że to nie w smak było senatorom, gdy zrozumieli, że ta jego sentencya była ex mente[1] [krola]; i ja też tego domyśliłem się, ponieważ stamtąd wyszedł. Na jego tedy słowa odpowiedziałem tak:
»Chwała Bogu, że inter tot moderni collegii sinistras opiniones[2] doczekałem się przecię aby jednego o poczciwości ubogiego szlachcica i żołnierza pro innocentia[3] usłyszeć iudicum[4]. Aleć powiedają, że facilius est consolari afflictum, guam sustinere[5]; a po staremu, kto cierpi, ten cierpi. Jako magno praesuli[6] i tak znacznemu w ojczyźnie senatorowi uniżenie dziękuję. Aleć przecię, vulnera dum sanas, dolor est medicina doloris[7]. Bo to słowko »si[8]« jest to dubiae fidei[9] i przez to musi mi być ciężko, że u nikogo nie mogę być plane[10] w takim, w jakim się poczuwam, rozumieniu. Ale coż czynić? Iugulatur virtus[11]; to mię tylko cieszy: oppressa gloriosior[12]. Jeżeli mię to potyka z udania czyjegoś, wolno kurcie i na Bożą mękę szczekać, ja zaś z Seneką trzymam: Ille enim magnus et nobilis est, qui more magnae ferae [scit] latratus canum securus exau-
- ↑ z myśli
- ↑ wśród tylu obecnego zgromadzenia złych mniemań
- ↑ za niewinnością
- ↑ zdanie
- ↑ łatwiej pocieszać strapionego, niż podnieść
- ↑ wielkiemu biskupowi
- ↑ Gdy rany leczą, ból jest lekarstwem cierpienia (Cato Dist. IV 40).
- ↑ jeżeli (ma na myśli dwukrotne jeżeli w mowie Ujejskiego str. 227 w. 9 i str. 228 w. 17).
- ↑ znak powątpiewania
- ↑ zupełnie
- ↑ potłumia się cnotę
- ↑ potłumiona chlubniejsza
_267.jpeg){kind=link}
_268.jpeg){kind=link}
_270.jpeg&oldid=2661163){kind=link}