Na co ja znowu daję taką replikę: »Insza to jest rzecz być obwinionym, a insza winnym; ja widzę się być obwinionym, ale nie czuję się być winnym i dlatego też ja bronię niewinności. Niewinność pro me militat[1]. W Bogu mam nadzieję, że w tym odmęcie nikt ryb nie nałowi. Zasług przeciwko ojczyźnie nie wymawiam, ale je tylko przypominam, dając je in lancem considerationis[2], jeżeli mi za nie taka, jaka jest ad praesens[3], należała rekompensa[4]. Jeżeli się komu w zasługach moich jaka czyni wątpliwość, czy to tak było, czy nie było, świadczą cicatrices, adverso pectore[5] poniesione; jest tak wiele kommilitonow moich, co mię w tym wyświadczą, ci, co tam byli, co na to patrzali. Ten trudno tego miał widzieć, kto w domowych wczasach siedząc, jadł ostrygi, ślimaki i tartufole[6]. Czy kto był, czy nie był na morzu i za morzem, o tym kontrowertować[7] nie chcę, i owszem facile credo[8], bo indicat vestis, quales intrinsecus estis[9]. Ale przecię insza to jest natura peregrinationis[10] uczyć się: »Pierla italiano? Pierla franciezo?«[11], a insza uczyć się: »Werdo?«[12] »Mień hasło!« Insza to, słuchając wdzięcznej melodyej, uczyć się baletow, kapreolow[13], tańcow, szykując pod-
- ↑ za mnie walczy
- ↑ na szalę rozwagi
- ↑ obecnie
- ↑ zapłata
- ↑ blizny na piersiach
- ↑ T. j. trufle.
- ↑ spierać się
- ↑ łatwo wierzę
- ↑ pokazuje suknia, jakimi wewnątrz jesteście
- ↑ podróżowania
- ↑ Pierla — parla. Mówisz Pan po włosku, po francusku?
- ↑ t. j. Wer da? — kto idzie? Mień — wymień!
- ↑ Kapreol (z włosk.) — skok, skoczek.
_259.jpeg&oldid=2661147){kind=link}