wolnej drodze, wśrod lassa zastąpiono, porabowano i do więzienia wsadzono, kiedy mię, jak do Rzymu afrykańskiego [jeńca][1], na tryumf wprowadzono. O, jakaż to sroga wiktorya jednego wszystkim zwojować, wszystkim nad jednym pastwić się i urągać! Tam ano, tam, gdzie sześdziesiąt tysięcy szabel błyśnie w oczach, z tym prezentować się męstwem, nie tu nad jedną osobą! Będzie to wiedziało wojsko, jako w mojej osobie poniesionego upominać się contemptum[2]. Bo lubom nie konfederat, alem żołnierz, rowno z niemi do zasług należący; lubom nie poseł, ale kiedy, jako posłowi, ten dyshonor uczyniono, intentio pro facto[3]. Nie z Jaskulskiego to związkiem[4] igrać w ten czas, kiedy potioritas[5] wojska były (s) za morzem; wszystkie to w kupie są siły, ktore mogą et prodesse et obesse[6]. In quorum manibus arma sunt, in eorum potestate est conservare et perdere Rempublicam[7]. Wrocę się do wojska, będę umiał opowiedzieć, jakiej mają za krwawe zasługi spodziewać się wdzięczności; będę umiał upomnieć się kożdemu, kto taką na mnie i całego w osobie mojej wojska przykroił ferezyą[8]. A teraz przed niebem i ziemią pro-
- ↑ Jugurtę
- ↑ obelgi
- ↑ chęć za uczynek
- ↑ Związek Marjana Jaskulskiego w r. 1659 udało się zaliczką na żołd załagodzić.
- ↑ lepsza część
- ↑ i pomóc i zaszkodzić
- ↑ W czyich rękach jest oręż, w tych mocy i ocalić i zgubić Rzeczpospolitą.
- ↑ Ferezja (z tur.) — zwierzchnia suknia; tu w znaczeniu przenośnem: fałsz, zmyślenie, oszczerstwo. Podobnie niżej (str. 213): ... w sukienkę proditionis obleczono«. Zebrzydowski (w Pismach
_250.jpeg&oldid=2651220){kind=link}