opinią, mowiąc, że to niepodobna, aby ten człowiek sine mysterio[1] miał jechać w litewskie i białoruskie kraje. Jechałem ja tedy powoli, on zaś do krola skoczył magnis itineribus[2] i, chcąc się przypochlebić, opowiedział, że jedzie tu towarzysz związkowy z pod chorągwie pana wojewody ruskiego; udaje, że to do rotmistrza swego na Białą Ruś przebiera się, ale że ze wszystkich cyrkumstancyj niepodobna[3] .........................
. | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . |
zasłużonym, bo go in manibus bene meritorum[4] ledwie dziesiątą część widzę. Już ja połowę ojczystej mojej uroniłem substancyej[5], już nieraz — wiadomo to jest całemu wojsku i wodzowi memu — nieskąpo dla ojczyzny utoczyło się krwie; jużbym się też zgodził bene meritorum[6] choć regester zawi[e]rać[7], a przecię nie dostało mi się i wielu inszym, ode mnie [bardziej] zasłużonym, tego pokosztować chleba. A takich wiele widzę, ktorzy lancetem francuskim medyannę[8] otworzywszy, krew rozlewali, albo ich cyrulik nieostrożnie golił; a przecię do chleba bene meritorum najbardziej się cisną,
- ↑ bez przyczyny skrytej
- ↑ z wielkim pośpiechem
- ↑ Tu brak w rpsie kart 9. Łatwo się domyślić treści zagubionej części pamiętnika. Król, wprowadzony w błąd przez Mazepę, wysyła oddział zbrojnych, którzy dostawiają Paska do Grodna. Tu wygłasza przed senatorami nasz pamiętnikarz swoją obronę, której część końcowa się zachowała.
- ↑ w ręku dobrze zasłużonych
- ↑ majętności
- ↑ dobrze zasłużonych
- ↑ Zawierać — zamykać, kończyć. Pasek godzi się z tem, żeby był choć na końcu spisu dobrze zasłużonych umieszczony.
- ↑ żyłę