Po tak tedy znacznych zwycięstwach, z nieprzyjaciela otrzymanych, kiedy za osobliwą Boską protekcyą oswobodziwszy ruskie, litewskie i białoruskie kraje, usławszy pola ich trupem, to jest moskiewskim i kozackim, i ziemię tę, ktorą nam zawojowali byli i przywłaszczyć sobie pragnęli, krwią napoiwszy, fortece zawojowane ewak[u]owawszy, jedne szturmem, drugie przez traktaty pobrawszy i ugasiwszy ten tak straszny zapał, [zamiast coby] i tryumfującemu do stolice moskiewskiej pośpieszyć wojsku, a zhukanemu a już prawie upadłemu nieprzyjacielowi przyznać zwycięską rękę i przyjąć iugum servitutis[1], (bo już cały narod o tym mowił i tak uczynić miał ob metum[2], ktory Pan Bog już był na nich dopuścił, że i z stolice za Białe jezioro uciekali, czego doszedłem potym, będąc w Moskwie, jako się niżej napisze): poszło wojsko do związku, nie tak dalece dla zatrzymania zasług, jako dla praktyki[3] czyjejsić i fakcyj[4], ktore promowować[5] chciano sub umbra[6] zasług, wojsku zatrzymanych, przez wojsko w związku zostawające. Car moskiewski nie żałował też smolnego łuczywa na podpalenie tego ognia, bo latały gęsto [ruble i dieniuszki moskiewskie]. Ale ten związek causavit[7] ta okazya, że ktoś chciał piscari in turbido[8], widząc krola sine successore[9] i już upadającą lineam[10] owej sławnej Jagiellońskiego domu familiej.
Strona:PL Jan Chryzostom Pasek-Pamiętniki (1929) 234.jpeg
Ta strona została uwierzytelniona.
_234.jpeg&oldid=2651198){kind=link}