dzą, że to i tu opierają się mocno, już drugie starcie nie tak rzeźwo pokazali. A wtym wychodzi z chojniakow[1] chorągiew Tuczyńskiego i Antonowiczowa tatarska[2] 200 koni i zaraz, wyszedszy, ryścią idą[3]. Moskwa zaraz poczęli się mięszać. My też natrzemy. Nuż w nich; złamaliśmy ich zaraz. Dopiero, wziąwszy na szable, już rzadko kto i strzelił, jeno tak cięto. Ostatek ich skoczyło w ucieczkę. Dopieroż w pogoń; dojeżdżano a bito. Wtym zaszło słońce; wojsko też nadeszło i tu zaraz na owym stanęło pobojowisku. Tak tedy przez całą noc konieśmy w ręku trzymali, dwa pułki w placowej strażej postawiwszy. Litwa też tudzież od nas stanęli, ktorych było 9.000 z wielkim hetmanem Pawłem Sapiehą, a polny, Gosiewski[4], natenczas polny hetman i podskarbi, w Moskwie siedział w więzieniu, od tegoż to Chowańskiego schowany[5]. Tegoż szczęścia spodziewał się i z nami; nawet kiedy przodem tego to Naszczokina posyłał [na] imprezę, to mu to zlecił: »Żebyś mi się starał żywcem dostać Czarnieckiego i Połubińskiego[6], żeby Gosiewski miał się z kim zabawić«.
Było tedy na 40.000 Moskwy naszego i z Litwą tylko 15.000. Bardzo to mały kawałek, ale przecie na-
- ↑ Chojniaki — młode sosny.
- ↑ Tatarska chorągiew — Tatarow osiadłych na Litwie.
- ↑ Ryścią lub rysią — kłusem.
- ↑ Wincenty Gosiewski.
- ↑ Gra wyrazow: od Chowańskiego schowany (zam. wzięty do niewoli).
- ↑ Aleksander Hilary Połubiński, marszałek wiel. ks. litewskiego, odznaczył się w wojnie szwedzkiej; umarł 1679.
_170.jpeg&oldid=2644067){kind=link}