Strona:PL JI Kraszewski Z nad Buga from Echo Y1 No37 page1 part2.png

ty Marszałkowej, wybiegał cichaczem do cienistych szpalerów ogrodu pilnować echa, szanowna zaś gospodyni, rozpowiadając o tem osobliwszem zjawisku, wyprowadzała towarzystwo na ganek.
 — O! proszę uważać, mówiła z całą powagą, i podnosząc głos, wołała — Echo!
 A pan Pausza w szpalerze:
 — Słucham JW. Marszałkowej!
 Gospodyni uradowana, zwracała się do gości.
 — A co! widzicie asaństwo! No, jeszcze raz spróbóję. — Echo!!
 Pausza w mig odpowiadał.
 — Co JW. Marszałkowa rozkaże!?
 — No i proszę ja asaństwa, mówiła staruszka, co to za osobliwsze echo — nieprawdaż? nigdzie nie ma nic podobnego — niesłyszałam.
 Owóż, szanowny redaktorze, zrobiłeś zupełnie tak jak pani Marszałkowa Nowowiejska: zawołałeś, „Echo!“ a tu ci z całego kraju — ba i z za kordonu nawet, odpowiedzieli korespondenci: „Słuchamy pana... Dobrodzieja“! — Nam też starym za górami a lasami (czytaj krzakami) żyjącym, którzy tylko dawne przeżuwamy wspomnienia, zaraz na myśl przyszła pani marszałkowa.
 Jeśli wszelako kiedy niekiedy i niżej