Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt3 part27.png

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

gdy we Francyi, starego rzymskiego obyczaju zabytkiem, nowożeńców rodzajem zasłony okrywają, a raczéj trzymają ją nad ich głową. Na grobach małżonków, pochowanych razem, dwa baranki, dwa gołębie skubiące winne grona, są zwykłém godłem. W Arles, we Francyi, przed dwudziestu laty odkryty sarkofag chrześcijański przedstawia całą historję małżonków w nim pochowanych; naprzód żołnierza z koniem; potém tegoż z kobiétą, (prośba o rękę) zaślubiny; daléj tegoż samego rycerza już starszego podającego rękę żonie. Obojga postacie stoją w środku sarkofagu. Na jednéj stronie jest napis: „Tych, których z cnoty równych, Pan wszechmogący złączył słodkim małżeństwa węzłem, grób zachowuje zwłoki do wieków ostatka. Cater vinci Severina cieszy się, że jest z tobą połączona w jednym grobie. Obyście za łaską Chrystusową, zmartwychwstali równie szczęśliwi.” Pełno jest wizerunków tego rodzaju na pomnikach. Na jednym z nich widać matkę karmiącą dziecię z napisem: „Żyj dla twych rodziców”, na innym ojca uczącego czytać synów; na innym jeszcze ojciec uczy śpiewu dziecię, a matka, może siostra, (Venerosa), wybija takt nogą. Napisy są choć w krótkich słowach często przejmujące uczuciem. Czytamy na jednym grobie: „Alicyi Sewerze, matce i karmicielce, najsłodszéj niewieście.” Na innym wspomniano, że biedna matka, dziecięcia swego, choć je odumarła w 6-ciu miesiącach, nigdy nie widziała: „Zostawiła syna, którego oblicza nie oglądała”.
Pochwały cnót na nagrobkach tych są lakoniczne, ale jeden tu wyraz więcéj mowi, niż gdyby ich było zbyt wiele: „Żyła bez sporu”. „Najczystsza z niewiast, najlepsza z towarzyszek” „Żyła ze mną w poszanowaniu i niezakłóconéj niczém zgodzie” i t. p.