Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt2 part04.png

rę.” Kwiaty téż, w mozaikach i malowaniach katakomb są jedną z najpospolitszych ich ozdób, ułożone w wieńce, sploty, wiązki, w naczyniach i koszach. Ciekawémby było rozpoznanie jakie właściwie najużywańsze były, ale malowania dekoracyjne są tak dowolne, że z nich trudno coś oznaczyć. Wspomina Prudencjusz w ozdobach grobów męczeńskich fijołkį i zielone gałęzie, zapewne laurowe. W katakombie Ś. Agnieszki na sposób starożytny widać na sklepieniach małe gienjuszki, niosące kosze pełne kwiatów, które rozsypują na groby. Zieloność, jako godło młodości, życia, nieśmiertelności, stroiła zwłoki tych, którzy żyli wiecznie. Kwiaty także uważano za godło darów Ducha Ś-o i dla tego zdobiono niemi kościoły na Święta, Zielonemi u nas zwane... Kwiat zaś pojedyńczy pomiędzy figurami Ś. Piotra i Pawła umieszczony, wyraża symbolicznie Chrystusa Pana.
 W pierwszych wiekach, światło nad ołtarzami utrzymywały zawieszone od sklepień lampy; świeczniki mniej były używane, stawiano je przy ołtarzach, nie na nich. Wszakże użycie światła przy nabożeństwach, obchodach, palenie lamp przy grobach męczenników, należy do najstarszych zwyczajów. W podziemiach było ono koniecznością, i mnóstwo też lamp znaleziono w nich z godłami chrześcijańskiemi.
 Wspomnieliśmy już iż w głębi kaplic wielu, po za ołtarzem, w apsydzie, stoi siedzenie biskupie, Cathedra, zwykle nie przenoszone, równie jak wszystko wykute w kamieniu katakomb, i bardzo proste. Jednakże wiemy, że katedry niektóre ozdobniejsze bywały ruchome. Takie siedzenie Ś. Szczepana Papieża dobyto z katakomb, z rozkazu Innocentego XII, który je ofiarował Kazimierzowi Medyceuszowi.
 Oprócz tych siedzeń w formie starożytnych krze-