Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt1 part12.png

wano się więc coraz to głębiéj w ziemię, kilku piętrami jedno pod drugie...
 W tych pierwszych czterech wiekach powstały wszystkie cmentarze, dziś znane i dotąd jeszce nieodkryte. Wyjąwszy trzech nowych katakomb, w końcu pierwszéj połowy IV wieku założonych, grzebiono ciała w dawnych, rozszerzając je tylko. Gdy miejsc w scianach zabrakło, kładziono nieboszczyków pod stopy przechodzących, na samych drożynach. Historja katakomb, którą poprzedzi ich opis szczegółowy, jest z wielu względów ciekawą, choćby dla tego, że przez długi przeciąg czasy zapomnianemi być mogły. W IV i V wieku, z ustaniem prześladowań, katakomby otworzyły się niejako, upiękniły; porobiono do nich wygodniejsze wnijścia, ozdobiono je mozaikami, malowaniami, odświeżono powietrze, z głębin nad ziemię przerzynając tak zwane świetlniki, luminaria, i popodmurowywano grożące zawaleniem w wielu miejscach. Czesć dla pierwszych wiary wyznawców okalała ich groby pobożnością i przepychem, gromadziły się bogactwa. W VI wieku, wielce umiłowawszy katakomby, Jan III, zajął się ich poprawą i czas jakiś w jednéj z nich mieszkał (w Kat: Tyburcego i Walerjana).