Podróżny, który po raz pierwszy zbliża się do wiecznego miasta i zdala wita nad niém kopułę Ś. Piotra, gdy przebędzie umarłą kampaniję, otaczającą je milczeniem, i pustynię, któréj gościńce znaczą na pół rozwalone groby; gdy zbłąka się potém w pośród ruin niezmiernéj potęgi, rozsypanéj w proch i gruzy; mimowolnie uczuje się pociągnionym naprzód ku kolebce chrześcijaństwa, ku wielkiemu cmentarzysku męczenników. Stolica tego państwa rzymskiego, które miało posłannictwo podbojami swemi i cywilizacją przygotować rolę nowéj epoce, zajmuje dziś zarówno może więcéj śladami pozostałemi po narodzinach wielkiéj ery chrześcijańskiéj, niż pamiątkami swéj własnéj dawnéj wielkości. Rzym pogański jest dla nas tylko pracownikiem, który usłał łoże na wielkie gody Bożéj uczty braterstwa i swobody. Dwie epoki najświetniejszego rozkwitu pogaństwa i cudownego powstania Chrystusowego świata, tu się stykają z sobą i łączą. Punkt, w którym one się schodzą, jest największe-
Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt1 part01.png
Ta strona została skorygowana.
WIEKI KATAKOMBOWE.
Odczyty w Dreznie.
J. I. Kraszewskiego.
ODCZYT I.
