Strona:PL JI Kraszewski Bez serca.djvu/195

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
191

dzienniki, karmił się lekką literaturą swojego kraju, myślą i duchem był zawsze nad Sekwaną. Dla niego, wedle wyrażenia W. Hugo, Paryż zawsze był sercem świata.
Za criterium do ocenienia wszystkiego służyła mu miara paryzka. Kobieta zachwycająca wywoływała w nim porównanie do paryżanki.
Najwyższą pochwałą w jego ustach było podobieństwo do czegoś paryzkiego.
Wielkości nieznane lub nieuznane w Paryżu, dla niego nie istniały. Kto nie pozyskał sobie rozgłosu w stolicy świata — ten był niczem.
Słowo wyrzeczone w jakim dzienniku paryzkim ważyło dlań więcej, niż największa zasługa.
Z tem wszystkiem był to najmilszy człowiek w świecie, dopóki jego miłość własna zadraśniętą nie była.
Jak znaczniejsza część francuzów, miał cześć dla kobiet wielką i był niezmiernie czułym na urok piękności. Niegdyś bardzo przystojny, pięknego imienia, nie ubogi, dyplomata (a i to coś znaczy) baron St. Foix miał w ciągu życia wiele szczęścia do kobiet.
Bawił się też trochę w Don Juana, ale zawsze tak oględnie, aby nigdy z żadnym komandorem nie mieć do czynienia. Gotów był do wielu