Strona:PL JI Kraszewski Bez serca.djvu/138

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
134

że to zrządzeniem losu, znakiem przeznaczenia, że spotkałem ją znowu?
Czoło mu się zmarszczyło na wspomnienie ojca.
— Choćbym wiek mój cały, do siwego włosa miał czekać na nią! — dodał — zamknę w sercu miłość i będę cierpiał a czekał...