Ta strona została uwierzytelniona.
Niech szukają, niech szuka, niech rozeszle wszędzie,
Tę tajemnicę grabarz wie tylko — dla złota,
Dla niczego nie zdradzi —
Zborowski.
Wielka jego cnota,
Lecz jakież przed nim Dymitr może mieć zasługi,
Żeby go żadną ceną, nie wydał, nie zdradził?
Może się wahać nędzarz, wahać się czas długi,
I wydać —
Mołnia.
W jego cnocie Dymitr się zasadził.
Zborowski.
Słaba cnota nędzarza.
Mołnia.
W was słabsza bogacze,
Nie ceni ten łez cudzych, kto nigdy nie płacze,
Przeda ojca i matkę kto się kocha w sobie.
Zborowski.
A on?
Mołnia.
On przywykł ludzi oceniać cierpienia.
Zborowski.
On? co bez łzy codziennie musi stać na grobie?
