Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Krzyżacy 1410 tom I 206.jpeg

 — O pokoju mowy już niéma i być nie może, o czém inném radźmy! Król Zygmunt winien nam opiekę i pomoc: przyrzekł ją...
 — Tak — odparł Gara — lecz przysługa jaką wam wyświadcza, warta odwzajemnienia. Król potrzebuje téj summy, o którą prosił.
 — I wypowié wojnę królowi polskiemu? macież listy wypowiednie? — spytał Mistrz.
 — Mamy je — odparł Gara.
 — Radzibyśmy je widzieli — dodał Mistrz.
 Scibor nieco się zżymnął.
 — Wasza Miłość tyle nam przecie wiary dać może, iż co opowiadamy w imię króla Zygmunta, fałszem nie jest. Mamy listy wypowiednie i polecenie wysłania ich naówczas, gdy czterdzieści tysięcy czerwonych złotych wypłacone nam będą.
 Mistrz się uśmiechnął.
 — Znaczna summa dla Zakonu — odparł — ale cześć nadto wielka, że możemy nią służyć królowi, byśmy się o nią targowali. Zapłacimy więc tu zaraz dwadzieścia, tyleż oczekuje na was w Gdańsku.
 Podskarbi dał znak przyzwolenia.
 — Byleśmy listy mieli, pieniądze oczekują gotowe — dodał potrząsając pękiem kluczy u pasa.
 — Rzecz więc skończona — rzekł Gara.