Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Infantka tom I 195.jpeg

miłej nowinie nadać pozór jakby była pomyślną.
 — Panowie senatorowie — odezwał się — takby radzi czuwać nad miłością waszą, tak chcą jej bezpieczeństwo zapewnić i wszelkim jej wymaganiom zadość uczynić, iż zamierzają pono do osoby jej dodać dla powagi i uświetnienia dworu dwu z pomiędzy siebie, zacnego ks. biskupa chełmskiego Wojciecha ze Staroźreb Sobiejuzkiego i wojewodę płockiego Uchańskiego.
 — A! rozśmiała się królewna — straż tedy mi postawią, abym im nie zbiegła.
 Poruszyła ramionami. Czarnkowski się zmięszał nieco.
 — Ale miłość wasza swobodną będziesz przy tej straży, jak gdybyś żadnej nie miała — rzekł żywo — a oni przynajmniej czuwać muszą, aby jej i dworowi na niczem nie zbywało.
 — Dziękuję za tę troskliwość — dodała wzdychając Anna. — Niech będzie, jak postanowią senatorowie. Widzisz, kochany referendarzu, iż powolniejszą nademnie być niepodobna? nie prawdaż?
 Skłonił się Czarnkowski, usiłując zaraz czem innem zatrzeć wrażenie.
 Uprzedzał królewnę, że chodziły ciągle pogłoski o francuzkich posłach, potajemnie się uwijających, a drudzy i o cesarskich też