Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Chata za wsią 586.jpeg

 — A to wy paniczku! — zawołała — tylko coście moich starych kości nie roznieśli.
 — Sołoducha!! a to ty! biesże cię po nocy lasem wodzi?
 — Niosę Marcinowéj lekarstwo; a wyżto dokąd?
 Tomko westchnął.
 — W świat! — rzekł.
 — O! to daleko paniczyku — odezwała się stara. — W którąż stronę, możebyście się komu pokłonili odemnie?
 — Albo ja wiem gdzie pojadę — odparł chłopiec. Tylkom co się dowiedział o mojém nieszczęściu. Polecę jéj szukać choćbym miał kark skręcić....
 — Paniczku, a ojciec? a matka rodzona?
 — Nie chcieli mojego szczęścia, niech i mnie nie mają — zawołał Tomko. — Ale nie wiész gdzie się ona podziała?..
 — Gdzie? jużciż pewnie z cyganami poszła... bo ją ta bestya kusiła nie mało? a jak wasz ojciec pogroził, musiała nieszczęśliwa posłuchać włóczęgów.
 — A cyganie dokąd poszli?
 — Ale! szukaj wiatru w polu!.. Jeszcze dwa dni temu byli w Rudeńskim lesie, terazby o nich ludzi pytać....