Strona:PL Józef Czechowicz-Nuta człowiecza 33.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
KOMPOZYCJA





O gniadym zaranku
świerk w ptaszęcym wianku
pod zielenią grube niedźwiedzie
krystka nuci na hałdach
radość tupie po ganku
szosą ja sam nie wiem co jedzie

na to srebrnie płowo
z malinowym błyskiem
promieniują płytkich wód pasma
wypadł bożyc z byliny
a tratuje po wszystkim
w smugach jasny pod słońce hasa

nieznany a śliczny
snami połowiczny
daj nam swe obce hierarchie
mówi krystka
ciął ręką po strumieniu krynicznym
mokry pył tęczą wzbił nad jej karkiem