Strona:PL Hudson Jej naga stopa.pdf/84

które nosiły ten sam motyw, powtarzający się obecnie chorobliwie często. Pod dywanami i na brzegach podłóg były koła, malowane dwojakiemi barwami: czarne w białych i czerwone w żółtych. Kupiłyśmy skrzynkę z narzędziami i czeredowałyśmy się w piłowaniu. Odrywałyśmy części podłogi i wsuwałyśmy długie kije między poprzeczne belki, nadsłuchując, czy nie zadźwięczy żelazo. Tak pracowałyśmy przez cały tydzień, a potem wstrzymałyśmy pracę dla odpoczynku. Stara Amanda, która dotychczas towarzyszyła nam, ulotniła się, uśmiechając się ponuro.
 Wzrastało w nas przekonanie, że w szaleństwie ciotki Ellen była jednak pewna metoda. Na jednym punkcie już zwyciężyła, — zmusiła nas przynajmniej do pracy. Zamiast poświęcać sześć godzin dziennie muzyce, Karolina ćwiczyła obecnie tylko urywkowo, a Ellen Anna czytała po grecku tylko dla rozrywki. Co się zaś mnie tyczy, chociaż moje ciało czasami traciło siły, ale umysł — nigdy.
 Konieczność utrzymania naszych zajęć prawie całodziennych w tajemnicy, stawiała nas nieraz w niezręczne położenie wobec mocno zaciekawionej młodzieży z sąsiedztwa. Wobec tego pan Otis, ów młody adwokat, który znalazł uznanie w oczach ciotki Ellen, był specjalnie przyjemnym towarzyszem. Gdyż on był wtajemniczony i przy nim mogłyśmy swobodnie rozmawiać. I chociaż nie wolno mu było udzielać nam rad, wysłuchiwał jednak z zadziwiającą cierpliwością opowiadań o naszych doświadczeniach i wracających wciąż nadziejach i obawach. Był to młodzieniec bardzo