Strona:PL Hudson Jej naga stopa.pdf/26

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

żonego, profesorowi Browne’owi. Więzień zaś był wskazany, jako następny prawny spadkobierca.
W dalszym ciągu, z zaznaczeniem wielkiego żalu z powodu konieczności wciągania do sprawy imienia tak szanownej lady, zostały przytoczone dowody, wykazujące silną rywalizację obydwu kuzynów do ręki miss Everett.
Następnie, począwszy od balu u rektora Everetta, wypadki tej nocy przesunęły się przed światłem prawnego śledztwa. Policjant, który stał tej nocy przed domem rektora, opowiedział, jak dwaj profesorowie opuścili bramę w gorącej dyspucie i świadczył o nawpół zasłyszanej groźbie.
Zegarek zamordowanego profesora roztrzaskał się przy jego upadku i stanął na dwudziestu pięciu minutach przed dwunastą.
Główny świadek oskarżenia, sierżant Pike, stanął przed trybuną z tą samą pewną siebie miną, jaką miał owego poranka, gdy zaaresztował przestępcę. Oświadczył on, że wracał Aleją Południową naprzeciwko ścieżki, prowadzącej do pomnika Banvarda, dwadzieścia trzy, lub cztery minuty przed dwunastą — o jedną, lub dwie minuty po zatrzymaniu się zegarka ofiary — i w tej chwili zauważył, że więzień ukazał się ze wspomnianej ścieżki w stanie niezwykle silnego podniecenia.
Sierżant Pike opisał szczegółowo, jak obudziła się w nim ciekawość, która stopniowo zamieniła się w podejrzenie, a następnie w pewność, podczas gdy towarzyszył profesorowi w jego nocnym spacerze. Po-