Strona:PL Hudson Jej naga stopa.pdf/23

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

i wykalkulowana przez Banvardzkiego profesora matematyki, dowiodła, że przeciętna szybkość nowiny wynosiła jedną milę na jedenaście minut.
Tuż za pierwszą sensacją pobiegła niemniej wstrząsająca wiadomość o aresztowaniu mordercy i jego zdumiewającej tożsamości — zaczem obydwie wieści przeskoczyły rogatki miejskie i z szybkością iskry elektrycznej przeleciały cały kraj, później pod morzem do Londynu i do centrów uniwersyteckich stałego lądu Europy.
Zanim się uspokoił pierwszy wstrząs, prasa zaprzęgła reporterów do roboty i trzymała publiczność w najwyższem napięciu przez swoje odkrycia i teorje. Jakiś przedsiębiorczy reporter przebrał się z wielką pomysłowością w szaty kapelana uniwersyteckiego i zdołał dostać się do celi więźnia. Profesor Thurston natychmiast przejrzał oszustwo, lecz zanim reporter został wyrzucony za drzwi, poczynił pewne obserwacje tak wielkiej wagi, że zostały one ogłoszone pod olbrzymiemi nagłówkami i specjalnie roztelegrafowane przez Towarzystwo Zjednoczonej Prasy — a mianowicie: niepokojący kolor włosów i oczu mordercy, dziwny i ponury skręt jego wąsów, oraz dokładna liczba złotych plomb w jego przednich zębach.
Tydzień później, wielki dziennik poranny, którego główną racją bytu był wyścig z wydaniami wieczornemi, ogłosił dokładne szczegóły o włamaniu do domu pani Doroty Richards, o schwytaniu włamywacza w gabinecie profesora Thurstona i o znalezieniu w jego rękach ważnego dowodu, który uszedł uwa-