zabrał do niewoli. Został on zięciem Krezusa w ten sposób. W czasie rozruchu powstałego pomiędzy koczującymi Skythami gromada tych ludzi opuściwszy ojczyznę, schroniła się była do ziemi Medyjskiéj. Panował wtenczas nad Medami Cyaxares syn Fraortesa syna Dejocesa, który z owymi Skythami, jako błagającymi pomocy, łaskawie się najprzód obchodził, tak dalece, iż oddał iui synów, aby ich wyuczyli swego języka i sztuki strzelania z łuku. Przez długi czas chodząc Skythowie na polowanie, zawsze coś przynosili, lecz zdarzyło im się raz, iż nic nie schwytali; skoro tedy przybyli z gołemi rękoma, Cyaxares (był bowiem; jak się pokazało, w gniewie nieuhamowany) bardzo surowo i obelżywie się z nimi obszedł. Ci doznawszy takiéj zniewagi od Cyaxaresa, jako niegodną siebie dotknięci sromotą, postanowili jednego z danych im w naukę synów jego zabić, potém przyrządziwszy go, jak zwierzynę przyrządzać zwykli, tak go oddać Cyaxaresowi, niby łup myśliwski mu przynosząc, skoroby zaś oddali, jak najspieszniéj wynieść się do Alyattesa, syna Sadyattesa do Sardes. Tak i uczynili. Owoż Cyaxares i jego stołownicy kosztowali tego mięsa, Skythowie zaś dokonawszy zbrodni, uciekli szukać przytułku u Alyattessa. Potém (nie wydał bowiem Alyattes Skythów żądającemu ich Cyaxaresowi) nastąpiła wojna pomiędzy Łydami i Medami przez lat pięć, w któréj często Medowie, często Lydowie zwyciężali, w niéj także raz nocną bitwę odprawili. Gdy z równym losem przeciągali wojnę, przy zdarzoném szóstego roku spotkaniu trafiło się, iż wśród trwającĥj potyczki nagle dzień na noc się zamienił. Tę zaś odmianę dnia, iż nastąpi, przepowiedział Jończykom Thales z Miletu, oznaczywszy termin jéj w roku, w którym rzeczywiście nastąpiła. Lydyjczykowie zaś i Medowie, skoro ujrzeli noc zamiast dnia nastąpioną, zaprzestali bitwy i co prędzéj z obóch stron pokój uczynić pospieszyli. Ci zaś, co ich pojednali, byli Syennezis Cilicjanin i Labynet Babylończyk; oni także przynaglili wykonanie zobopólnéj przysięgi i zobopólne małżeństwo skojarzyli. Uznali bawiem za słu-
