jest z innego kamienia, mające gzems wystający cztery łokcie wysoki. Tak więc ta świątnica z rzeczy do widzenia w około owego chramu najwyższe moje obudziła podziwienie, po niéj tak samo tak zwana wyspa Chemmis. Leży ona w głębokiém i przestronném jeziorze mimo chramu Butuskiego, a powiadają o téj wyspie Aegypcianie, iż pływa. Sam nie widziałem jéj ani płynącéj ani poruszającéj się, i zdumiałem się usłyszawszy, żeby wyspa rzeczywiście miała być pływającą. Na niéj tedy stoi świątnica Apollona ogromnéj wielkości i trzy ółtarze tamże się wznoszą, rosną też na téj wyspie palmy mnogie i wiele innych drzew owocowych i nierodzących. Z takiego zaś powodu utrzymają Aegypcianie iż jest pływającą. Na téj wyspie nie będącéj pierwéj pływającą znajdując się Latona jedna z óśmiu bóstw najpierw urodzonych, a mieszkająca w mieście Butus, gdzie ma owę wieszczbiarnią, Apollona od Izydy sobie powierzonego przyjąwszy przechowała w ukryciu na téjże teraz pływającą zwanej, podczas gdy przeszukujący świat Tyfon nadszedł, pragnąc wynaleść chłopię Ozirisa. Apołlona bowiem i Artemidę mienią być dziećmi Dionyza i Izydy, Latonę zaś ich karmicielką i zbawczynią. Po Aegypsku zwią się Apollon Oros, Demeter Izis, Artemis zaś Bubastis. Z téj powieści i z żadnéj innéj Aeschylos syn Euforiona wykradł co powiem, sam jeden z dawniejszych poetów, to jest wystawił Artemidę córką Demetry. Wyspa zaś z tego powodu miała stać się pływającą. To w ten sposób opowiadają.
Psammitich królował nad Aegyptem lat pięćdziesiąt cztery, w których przez dwadzieścia dziewięć Azolos[1] wielkie miasto w Syryi nieustannie oblegał aż go dobył. Ten Azolos z wszystkich miast nam wiadomych najdłużéj oblężenie wytrzymał.
Psammiticha synem był Necho i królował nad Aegyptem; ten pierwszy rozpoczął kanał do morza Czerwonego prowadzący, który powtórnie wykopał Dariusz Persa. Dłu-
- ↑ W Piśmie Ś. Aschdod teraz nazywa się Alzdud czyli Esdud.
