Ta strona została uwierzytelniona.
ZAREMBA
Mam ci ja piętnaście ludzi pod lasem, skoczę wam z pomocą. Zginę, to zginę, ale razem z wami!
(wybiega).
OLIWJUSZ
(woła za nim)
(woła za nim)
Ratuj, zbawco! ratuj!
(słychać krzyki i strzały)
Konia! konia!
(ogólny popłoch i bieganina).
CYRRJAN
(przy oknie)
(przy oknie)
Niestety! za późno! Dom otoczony!
OLIWJUSZ
(zagląda w komin)
(zagląda w komin)
Możeby tędy szukać ratunku!
(zęby mu dzwonią, jak w febrze)
O Jezu mi-ło-sier-ny! O Jezu!
SCENA XI.
Tłum Tatarów wpada wśród ognia, strzałów, trąb i krzyków.
Allah! Allah!
(na ich czele przy pochodniach Łykaj-bej, czyli Zagłoba)
ZAGŁOBA
Allah! Bismillah! Ciemno tu! Żagwi! Domu
