Strona:PL Helena Staś - Moje koraliki.pdf/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 50 —

Dziewczyna zrozumiała przymówkę, to też broniąc wyrzeczonych słów poprzednio — tłómaczyła:
— No tak, ale oprócz babci żal mi łańcuszka, — ten także coś wart.
— Dobraś sobie! — odparł znający Dzieje Narodu Polskiego — Stefan — a oprócz polskiej ziemi, która jest naszą babcią, czy nie mamy także różnych pamiątek, które nam również są drogie i miłe?
Dziewczynka zawstydzona spuściła głowę, a Stefan oddając jej medalion, rzekł:


A widzisz zawołał Stefan — jak cię to serce boli za babcią.