Strona:PL Gabriela Zapolska - Moralność pani Dulskiej.djvu/048

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

zna. Nawet z tej przyczyny nie mogłabym pani dłużej wynajmować mieszkania w mej kamienicy. Kobiety samotne to nie tego... to... no, pani rozumie.

LOKATORKA (ironicznie).

Tak, rozumiem. Jednak ta pani z pierwszego piętra, która po nocach wraca...

DULSKA (z godnością).

To jest osoba żyjąca z własnych funduszów i zachowująca się nadzwyczaj skromnie. Ta mi jeszcze Pogotowia przed dom nie sprowadziła.

LOKATORKA (ironicznie).

Tylko gummy i automobile.

DULSKA.

Stają zawsze kilka kamienic dalej. A potem zdaje się, iż ja niemam obowiązku zdawać sprawy z mego postępowania przed panią.

LOKATORKA.

Zapewne, zawiodłoby nas to zadaleko. Żegnam panią.

DULSKA.

A proszę tych co będą oglądać mieszkanie nie zrażać...

LOKATORKA (wychodząc).

Powiem, że jest wilgoć, bo rzeczywiście jest wilgoć.