Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/559

nił się do portu Limissol. Kilka innych okrętów rozbiło się u wybrzeży, a ci co się uratować zdołali, pochwytani i odarci, zamknięci zostali w warownym zamku. W tym czasie wyspa Cypr rządzoną była przez księcia greckiego Izaaka, który ją sobie przywłaszczywszy, przybrał nazwę cesarza. Gauthier Vinisouf powiada, że przywłaszczyciel zawarł był przymierze z Saladynem, i dla tém większego umocnienia przy zawarciu jego nawzajem pili krew swoję. Obie księżniczki przybywszy do portu Limissol, prosiły usilnie Izaaka o uwolnienie uwięzionych Krzyżowców, który się wyraził z najżywszą przyjaźnią i przysłał w darze wina cypryjskiego.
 Zapraszał zarazem obie królewne, aby wylądowały, lecz księżniczki lękały się wpaść w zasadzkę, a zostając na okręcie obawiały się ściągnąć na siebie niechęć Izaaka. Gdy tak wahają się co począć, ujrzały zbliżające się dwa okręta, a za niémi całą flotę Ryszarda, która weszła do portu jakby pomoc od Boga zesłana; było to w dzień Śgo Jana. Ryszard, dowiedziawszy się o przewrotném postępowaniu Izaaka, zajął Cypr w przeciągu trzech tygodni. Tu poślubił Beranżerę z Nawarry. (ody odbyły się z wielką pompą w dzień św. Pankracego wobec Greków i Krzyżowców. Izaak pozbawiony swych posiadłości, umarł w Tripoli, jako więzień.
 Król angielski przedał następnie Cypr Templaryuszom; ci zaś ustąpili ją Guy de Lusygnanowi, który nie mógł odzyskać utraconego tronu Dawida i Godfryda; król ten wykształcony w szkole nieszczęścia, umiał pozyskać miłość Cypryotów. Rządzeni prawami Godfryda, zakosztowali pokoju i pomyślności; następcy Lusignana poszli za jego przykładem. Prócz Cypru rządzili oni osadami chrześcijańskiémi, które im w Syryi pozostały. Potęga ich była groźną muzułmanom, a dynastyą Luzignanów zaliczają do najznakomitszych rodzin monarszych. Królestwo Cypryskie na Wschodzie było piórwszą strażą wojsk krzyżowych; przedmurzem od najazdów Saracenów, bezpieczną przystanią dla flot chrze-