Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.5 364.jpeg

—   356   —

trzyły się książki, i jeszcze etażerka z książkami, i przed kanapą niewielki stolik z lampą, z kilku zeszytami jakiegoś dziennika i szczupłą zastawą herbaty. Zastawa ta składała się z czterech szklanek, koszyka z bułkami i małego talerzyka z pokrajaną wędliną. Było to całe przyjęcie, które Józefa dla przyjaciółki i dziecka jéj przygotować mogła. Serdecznie objąwszy ją, posadziła na kanapce, i żwawo z samowaru, stojącego na stołku pod piecem, herbatę nalewać zaczęła.
 — Gdzież jest Helka? — zapytała Anna.
 Józefa wskazała w głębi pokoju znajdujące się drzwi przymknięte.
 — Przy lekcyi.
 W téj saméj chwili drzwi te otworzyły się, i przez pokój szybko przeszedł, z daleka tylko skłoniwszy się Józefie, młody mężczyzna, z bladą twarzą, w okularach, spieszący się widocznie, i ani sekundy tracić na próżno niemogący.
 — Kto to, Józiu?
 — Nauczyciel łaciny...
 Anna szeroko oczy otworzyła.
 — Na cóż to jest, moja Józiu!
 Józefa zaśmiała się wesoło.
 — Jakto, na co? Bez łaciny nie mogła-by wstąpić do żadnego z wyższych...
 Nie skończyła, bo drzwi przyległego pokoju rozwarły się z wielkim stukiem, i ukazało się w nich