Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.5 158.jpeg

—   150   —

napełniał on arkusze aktów i dokumentów biurowych, nakreślone były wyrazy:
 — „Dla Julka na uniwersytet”.
 Trzymając miedzianą dziesiątkę w dwu palcach, pani Aniela powtórzyła pytanie:
 — Wrzucić?
 — Dziś mamy trzynasty — z rozwagą zaczął pan Marceli — dwudziesty za tydzień. Za mleko i bułki zapłaciłaś?...
 — Wczoraj! co do grosza!
 — Wrzuć! — wyrzekł mąż.
 Miedziany pieniądz zniknął we wnętrzu skarbonki, a pani Aniela, rozpinając suknią, rzekła:
 — Ciekawam, ile już tam być może?
 Po chwili zaczęła znowu:
 — Uczy się doskonale, jest drugim uczniem w klasie; a wczoraj mówił mi, że, gdyby tam nie wiem co, na przyszły rok musi być piérwszym...
 Szeptem, do głębokiego westchnienia podobnym, pan Marceli odpowiedział:
 — Dzięki Bogu!...
 A gdy pani Aniela zdmuchnęła lampkę, w ciemności zaczął jeszcze:
 — Żeby nie ty i nie Julek...
 Nie dokończył, bo w téjże chwili pani Aniela, czarodziejską niby mocą jakąś uśpiona, zachrapała przeciągle i głośno.
 W taki-to sposób płynęło życie Ryżyńskich,