Mieszkanie Dyrkowéj składało się z dwóch izb obszernych, tak, jak sień, sklepionych, z wązkiemi oknami, opatrzonemi w drewniane kraty, i od strony ogrodu zacienionemi, tak w zimie jak w lecie, staremi drzewami. Piérwsza z izb tych wyglądała na kuchnią, bo posiadała ogromny staroświecki piec do gotowania i pieczenia chleba, ławki i stoły z niepomalowanego i niczém nieokrytego drzewa, podłogę zupełnie prostą i ściany odymione nieco, a tu i owdzie poplamione siną pleśnią wilgoci. Druga izba posiadała pozór śpichrza i składu. Oprócz łóżka, obfitą pościelą zasłanego, pary twardych krzeseł, wybitych spłowiałym perkalem, i kilkunastu obrazków świętych, jaskrawo malowanych i w czerwonych ramkach, wiszących na ścianach, nie było tam sprzętów ni ozdób żadnych.
Kilka za to skrzyń i kufrów wysokich, ciężko okutych, stało pod ścianami; po kątach leżały wory i worki, pełne ziarn jakichś, i wisiały pęki uprzędzonych talek; tuż pod niemi podłogę okrywały wielkie kłębki zwiniętych nici, a nasiona ogrodowe i zioła lecznicze, grubemi warstwami rozesłane, suszyły się na oknach. Były tam jeszcze kosze pełne jaj, i u stóp pieca urządzone dla kur schronienie zimowe, a w kuchennéj izbie znajdowały się u drzwi: beczka z wodą i koryto do karmienia wieprza; przed piecem, na drewnianym stołku, stała prząśnica z więzią lnu albo wełny, a w głębi, ciężkiemi zarysy majaczył w zmro-
Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.5 023.jpeg
Ta strona została uwierzytelniona.
— 15 —
