Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.3,4 247.jpeg

odmówiła koronkę do świętego Józefa, który tak zmiękczył ich serca, że pozwolili. Ale wiész, Bryniu...
 Zatrzymała się.
 — Cóż? — zapytała Brygida.
 — Ot tak! patrząc na ciebie, nie przypuściła-bym nigdy, żebyś tak bała się matki. Taka jesteś prędka i śmiała... i nie bardzo... jak tu powiedziéć?... nie bardzo kochacie się!
 W zamyśleniu, z oczyma w ziemię wlepionemi, odpowiedziała:
 — Zawsze to matka!... ojciec ją bardzo kochał i, umierając, powiedział do mnie: „bądź dobra dla matki!...”
 — No, niech Bóg dopomoże... do widzenia!
 Rozalia chciała odejść, ale Brygida zatrzymała ją za rękaw okrycia.
 — Powiédz mi, co to znaczy... Śniło mi się dziś, że w podróż wyjeżdżałam i bardzo cieszyłam się z tego... on był ze mną i pomagał mi rzeczy pakować, a ja matki szukałam, żeby z nią pożegnać się i nigdzie jéj znaleźć nie mogłam...
 — Podróż — z zastanowieniem i namysłem zaczęła Rozalia — w podróż wybierać... się, znaczy, spełnienie zamiarów na dalsze czasy odłożyć... albo znowu, rzeczy pakować, to niby zabawa jakaś, liczne towarzystwo, przyjemne przepędzenie czasu.
 Brygida ręką niecierpliwie skinęła.