Strona:PL Edward Nowakowski-Wspomnienie o duchowienstwie polskiem znajdujacem sie na wygnaniu w Syberyi w Tunce.pdf/57

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Sybir przez etapy wędrówki niezmiernie był lubionym przez cywilnych wygnańców, z którymi szedł razem. Ks. Łapo w Tunce robił wyborne cygara. 5. Wojtkiewicz Kasper, wikary. Zajmował się krawiectwem, (r. k. w Alexandrowsku).

XIII. Z dyecezyi Mińskiéj:

1. Bartoszewicz Andrzéj Kazimiérz, magister teologii, wikaryusz w Słucku. 2. Kamieniecki Władysław, wikaryusz w Mińsku. 3. Pisanko Józef, wikary w Berezinie. W Tunce był aptekarzem.

XIV. Z dyecezyi Tarnowskiéj (w Galicyi):

Oskard Ignacy, skazany do ciężkich robót w minach w Akatni, ztamtąd przeprowadzony do Tunki, następnie na żądanie rządu austryackiego odesłany do Galicyi. Wyjechał z Tunki 20. Styczna 1869. roku.

B) Duchowieństwo zakonne.

Książa Augustynianie: Zimny Gabryel z Lublina. Zmarł w Tunce dnia 6. Grudnia 1870. r.
Bernardyni: 1. Domański Paulin, lektor w Radomiu (r. k. w A.). 2. Klimkiewicz Roch z Radomia (r. k. w A.). 3. Komorowski Gwido z Strzegocina (r. k. w A.). 4. Mędrkiewicz Firmin z Warszawy (r. k. w A.), w Tunce wespół z ks. Bajkowskim miał fabrykę papierosów, i na tém nie mało zarabiał. 5. Mielechowicz Justyn z Radomia, wysłany na Syberyą, zastępował proboszcza w Tobolsku, następnie wskutek ucieczki z Tobolska kilku wygnańców, podejrzany przez rząd o ułatwienie téj ucieczki, wysłany do Omska, następnie do minusińskiego okręgu krasnojorskiéj gubernii, ztamtąd przeprowadzony do Tunki,