Strona:PL Edward Nowakowski-Kazanie miane podczas professyi zakonnej s. Anny Joachimy od Dzieciątka Jezus.pdf/28

w tryumfie swojej chwały wprowadza. Dowodem tego są te wielkie, największe przywileje, jakimi Matka Boża obdarzyła zakon karmelitański w świętym swoim Szkaplerzu dla dusz schodzących w nim z tego świata.
 Wreszcie wszyscy Ojcowie Kościoła jednozgodnie utrzymują, że prawdziwa pobożność do Matki Bożej jest znakiem, znamieniem zbawienia i że przez tę pobożność do Matki Bożej otrzymuje się wszystkie łaski. Prawdziwa bowiem pobożność do Matki Bożej polega na naśladowaniu Jej w swojem życiu, a naśladowanie to prowadzi do zjednoczenia się. Przeto Pan Bóg miłość swą ojcowską i łaski nieskończone, jakiemi obdarzył i uposarzył Matkę Boża, przelewa w odpowiedniej mierze i na tych, co jak Karmelitanki bose naśladując Matkę Bożą, Jej życiem żyjąc, odtwarzają Jej obraz w sobie — wszystkie łaski, a więc i łaskę ostateczną, która jest celem wszystkich łask i błogosławieństw.
 W końcu i o tem należy pamiętać, że ostatnia chwila życia jest streszczeniem całego życia, a kto za życia czcił, miłował i wielbił Matkę Bożą i z Nią się starał przez Jej naśladowanie w Bogu zjednoczyć, w ostatniej chwili cała ta całego życia pobożność skupia się w duszy i sprawia, że tacy, kiedykolwiek bywają zaskoczeni tą ostatnią chwilą, zawsze z czcią i miłością ku Matce Bożej w sercu i z Jej przechwalebnem imieniem w ustach przechodzą do wieczności szczęśliwej. I to jest właśnie udziałem, zadaniem wszystkich pobożnych Karmelitanek bosych, bo do tego celu cała ich reguła, wszystkie przepisy zakonne i całe życie ich prowadzi, usposabia i wykształca.
 Wszystko zaś to sprawia, że jak życie, tak