Strona:PL Edward Nowakowski-Kazanie miane podczas professyi zakonnej s. Anny Joachimy od Dzieciątka Jezus.pdf/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

twienia, która jest cnotą moralną, utrzymującą w karbach ścisłych wewnętrzne władze duszy i zewnętrzne zmysły ciała według światła wiary i przepisów Kościoła w naśladowaniu życia Chrystusa Pana, niemożebna żadna cnota. Natomiast cnota umartwienia, w duchu Kościoła pojęta, prowadzi do cnót najwznioślejszych, do doskonałości największej, do zjednoczenia się z Chrystusem i już tu na ziemi sprowadza niewysłowione niebieskie pociechy. Jakoż trudno nawet sobie wyobrazić większych umartwień i surowszych praktyk pokutniczych, jakim się poddają Karmelitanki bose wedle ostrej reguły swojej i znowu trudno o większe pociechy duchowne, jakiemi ich Pan Bóg przeobficie wynagradza.
Oto jeden z tysiąca przykładów, świadczących, jakiem już tu na ziemi obdarza Pan Bóg szczęściem te Karmelitanki bose, które, wyrzekając się przyjemności świata, poświęcają się Mu na służbę świętą w tym surowym Zakonie.
Córka Ludwika XV. i Leszczyńskiej, królewnej polskiej, miłując nad życie swego ojca i pragnąc za jego wielkie przestępstwa odpokutować, została Karmelitanką bosą. Król Ludwik tedy razu jednego przyszedł do klasztoru ją odwiedzić i kazał się zaprowadzić do jej celi a widząc ją bosą, w grubym habicie, a w tej maleńkiej celi zamiast łóżka prosty tapczanik i rozpytawszy się o surowej regule i umartwionem życiu Karmelitanek, może pierwszy raz w życiu się rozczulił iż płaczem rzucając się jej na szyję, zawołał: moje dziecko, czyż ja wart jestem, żebyś ty za mnie tak się męczyła, ja tego znieść nie mogę i ciebie zaraz stąd wyprowadzę. Lecz na to świątobliwa jego córka — Karmelitanka — upadłszy na ko-