Strona:PL Edward Abramowski-Pisma T.4 169.jpeg

karń odgrażali się, że za nic nie ustąpią robotnikom. Ale nadszedł 1 kwietnia — dzień wyznaczony przez zecerów na rozpoczęcie strejku. Rano nie wyszła żadna gazeta oprócz jednego „Kurjera Warszawskiego“, gdzie robotnikom zawczasu ustąpiono. Gdy właściciele drukarń zobaczyli, że to nie żarty, że zecerzy na dobre postanowili walczyć i trzymają się zgodnie, to wnet ustąpili. Strejk w ciągu jednego dnia skończył się zupełnem zwycięstwem robotników. Takich przykładów moglibyśmy opowiedzieć mnóstwo. Niema tygodnia, żeby na ziemiach polskich nie odbyło się paru strejków, a często strejkują tysiące robotników, i to nietylko mężczyźni ale i kobiety, a nawet nieletni chłopcy. Niema prawie fachu, w którym by walki strejkowej nie prowadzono: murarze, stolarze, krawcy, szewcy, robotnicy metalowi, drukarze, tkacze, bronzownicy, białoskórnicy, górnicy i t. d. i t. d., wszyscy już strejkowali i po większej części wywalczyli sobie poprawę doli, zwłaszcza jeżeli trzymali się zgodnie i nie dali się zastraszyć niczem.
 Takich przykładów zagranicą znajdziemy całe tysiące. W Anglji, Francji, Niemczech niema prawie fabryki, gdzie by robotnicy za pomocą strejków nie zyskali sobie płacy wyższej i krótszego dnia roboczego. I nie poprzestawali na jednem zwycięstwie, lecz żądali coraz większych ustępstw. Dlatego też zagranicą robotnicy mają się daleko lepiej, niż u nas. W Berlinie przy 10-godzinnym dniu roboczym robotnik w fabryce maszyn zarabia tygodniowo 17 rs. (35 marek na niemieckie pieniądze), kotlarz zarabia tygodniowo 13 rs., litograf — 15 rs., robotnik w hutach szklanych — 11 rs. We Francji piekarz zarabia dziennie 3 rs. (7 franków na francuskie pieniądze), cieśla — 4 rs., murarz — 4 rs., stolarz — 3 rs. 50 kop., tkacz w wielkich fabrykach — 2 rs. 50 kop. Obliczono, że przeciętny robotnik we Francji zarabia 4 razy więcej, niż nasz; kobieta trzy razy więcej, niż u nas mężczyzna, a małoletni nawet bierze o połowę więcej, niż u nas dorosły robotnik. Przytem dzień roboczy w bardzo wielu fabrykach jest 10-godzinny, a w niektórych nawet 9-godzinny. W Anglji robotnik w fabryce maszyn zarabia tygodniowo 19 rs. w warsztatach kolejowych 20 rs., zecer — 18 rs., kowal — 14 rs. i pracują tylko 9 godzin dziennie; zaś tapicerzy, malarze, górnicy w kopalniach węgla pracują tylko 8 godzin dziennie, a zarabiają tygodniowo od 12 do 21 rs. W Ameryce Północnej w bardzo wielu miastach zaprowadzono 8 godzinny dzień roboczy jako prawo, obo-