Strona:PL Edgar Allan Poe-Opowieści nadzwyczajne tom I 217.jpeg

nie się ponad wodami i wokół murów właściwej im atmosfery.“ Odnośny skutek — dorzucił — przejawił się w tym milczącym, lecz nieodpartym i straszliwym wpływie, który od wieków, rzekłbyś, kształtował przeznaczenie jego rodu i który z niego uczynił człowieka takiego, jakiego mam obecnie przed oczami, — takiego, a nie innego. Tego rodzaju poglądy nie wymagają wyjaśnień, i nie mam zamiaru ich wyjaśniać. Wspólnie przez nas czytane książki, — książki, które od lat wielu stanowiły przeważny podkład duchowego istnienia chorego, — jak łatwo zgadnąć, odpowiadały ściśle jego wizyjnemu usposobieniu. Zgłębialiśmy wspólnie utwory takie jak Vert-Vert i Kartuzya Gresseta, Belphegor Machiavela, 'Cuda Niebiosów i Piekieł Swedenborga, Podróż podziemna Nicholasa Klimma Holberga, Chiromancya Roberta Fluda, Jana d'Indaginé'go i De la Chambre'a, Odjazd w Błękitność Tick'a i Gród Słońca Campanelli.
 Jedną z jego ulubionych książek było małe wydanie w ósemce dzieła dominikanina Eymeric'a De Gironn'a p. t. Directorium inquisitorium, oraz zdarzały się w dziełach Pomponiusza Meli ustępy