Strona:PL Edgar Allan Poe-Opowieści nadzwyczajne tom I 184.jpeg

zyskał zimną krew i po chwili, z wielką godnością zwracając się do Udźca, rzekł:
 — Jedynie w drodze najwyższej naszej łaski zadośćuczynimy słusznej ciekawości tyle znamienitych, aczkolwiek nieproszonych gości. Niechże wam tedy będzie wiadomo, iż jestem monarchą tego państwa i panuję tu bezpodzielnie pod imieniem króla Dżumca Pierwszego. Sala niniejsza, którą zbyt niesłusznie posądzaliście o przynależność pod postacią kramu Will'owi Wimble'owi, przedsiębiorcy uroczystości pogrzebowych — istocie, nam nieznanej, a której plebejuszowskie nazwisko nigdy — aż do nocy obecnej — nie uraziło naszych uszu królewskich — sala niniejsza, powtarzam, — jest Salą Tronową naszego Pałacu, przeznaczoną na miejsce obrad naszego królewstwa, oraz na inne czynności świętej a wyższej dziedziny.
 Dostojna Pani, która naprzeciwko zasiadła, jest królową Dżumą, naszą Jaśnie Oświeconą Małżonką. Inne prześwietne oczom waszym dostępne osoby z naszego są rodu i w swych czcigodnych imionach noszą oznakę królewskiego pochodzenia: Jego łaskawość Arcyksiąże Za-Dżumie-