ogonie klejnotowy zegarek-samograj z pozłacanej miedzi, który mu chłopcy do owego miejsca uwiązali do zabawy. Co do samych chłopców — są właśnie wszyscy trzej w ogrodzie i czuwają nad maciorą; każdy ma dwie stopy wysokości. Noszą kapelusze trójgraniaste, kamizele purpurowe, do ud niemal podupadłe, — portki ze skóry danielowej, pończochy czerwone o wyglądzie sukiennym, ciężkie buty z ogromnemi, srebrnemi sprzączkami, i wydłużone kubraki z przestronnymi guzami z perłowej macicy. Każdy ponadto trzyma faję w gębie i tyci brzuchaty zegarek w prawej ręce. Kłąb dymu — rzut oka na zegarek, rzut oka na zegarek — kłąb dymu — tak spędzają czas. Maciora — tłuściocha i próżniaczka — poświęca się już to zbieraniu pokłosia z liści niczyich, które głowom kapusty odpadły, już to wierzgliwym dąsom na złocony zegarek, zarówno przytwierdzony przez tychże łobuzów do ogona jejmości, a to w celu podniesienia jej wyglądu do wyżyn owego piękna, których już kot dostąpił.
Jakbyś wymierzył, — nawprost wejścia, w fotelu z wysokim oparciem, z pogłębieniem skórzanem, i z nogami pokręt-
Strona:PL Edgar Allan Poe-Opowieści nadzwyczajne tom I 150.jpeg
Ta strona została uwierzytelniona.
