na najgłębszej i najprawdziwszej pokorze, na doskonałej gołębiej prostocie i na seraficznej miłości Boga; dodajmy do tego uczynki miłosierdzia i poświęcenie się dla bliźnich z zaparciem się siebie, a będziemy mieli owego sześcioskrzydłego ducha, który ożywiał Zakon tego wielkiego Świętego."—
2. „Dnia 9 Września 1896 roku, pisze O. Jan, miałem sumę za Mateczkę i za siebie. W czasie sumy między Ofiarowaniem a Podniesieniem Mateczka usłyszała głos: „Jeżeli nie będzie dostatecznej liczby Kapłanów, którzyby ubłagali, to zagładzę stan kapłański w kraju.“
3. „Mateczka odprawiała rekolekcye pod kierunkiem O. Henryka, Jezuity, który, dowiedziawszy się o tem Dziele, uznał je za Boże. Mateczka tak opowiadała mi o tych rekolekcyach z O. Henrykiem: „Podczas rozmyślania o Zmartwychwstaniu Pana Jezusa miałam zrozumienie, że Pan Jezus inaczej pocieszał Matkę Swoją, inaczej Apostołów, a inaczej uczniów — stąd 3 stopnie chwały:
1) dla ludzi niewolników — zachowujących tylko przykazania Boskie;
2) dla sług — czyli dla ludzi, spełniających rady Ewangeliczne, reguły, cierpliwie i dobrze ale niezupełnie;
3) dla miłośników, co rzucają się na wielkie i heroiczne cnoty, szukają i pragną cierpień, i ta jest droga Świętych. Stąd 3 stopnie Chwały w niebie — najwyższy dla miłośników.
Porwanie św. Pawła do trzeciego nieba oznacza nie miejsce, ale większe poznanie Boga — Seraficzne.
Trzy są chóry anielskie najbliższe Boga, — Serafinów największa chwała w niebie.
Trzy są stopnie zmartwychwstania: z grzechów, z oziębłości — po śmierci.
W kontemplacyi o Wcieleniu. Pokora jest uzna-
