Chodź — i za mną nieś tę skrzynię...
W miasteczku ciemno i gwarnie. 1055
Weż szablę i pistolety,
Weź i kij co psy odpędza.
Pójdę do świętego xiędza —
Do xiędza?
Z téj się kobiety
Zrobił szatan stu języczny. 1060
Zapal ten kaganiec śliczny,
Te latarnię z pargaminu,
Co jako xiężyc z bursztynu
Po ciemnych ulicach chodzi;
Xieżyc który na srebrnicy 1065
Róże malowane rodzi,
I rzuca po błotach ulicy
Gdzie ja żydówka przechodzę,
Tęczę — za most mojéj nodze;
Kwiaty rzuca na kałuże 1070
Abym stąpała na róże...
Co ten zły duch przez nią plecie
O papierowéj łojówce!
Co za język w téj żydówce!...
Nu — pudło trzymaj na grzbiecie. 1075
Nie gadaj nic ale prowadź,
A pomnij by fanał nie zgasnął.
Żydzie! ktoś tu drzwiami trzasnął,
Ktoś wyszedł.
