Lecz znalazłam w niéj kłębek robaków
Zamiast serca. — I pierś trzecią rozdarłam,
I spojrzałam w nią — lecz była pusta!
I nie było w niéj serca! — Jak chusta
Zbladłam we śnie i we śnie umarłam, 65
Widząc że w niéj serca nie było!
Cóż to znaczy?
Nad naszą mogiłą
Wejdzie słońce, lecz nie mówcie ludowi.
Oto wodze są. — Cóż piorunowi?
Wiele ludu?
Dwanaście tysięcy. 70
Pijcie z czaszek tych, i bladéj śmierci
Urągajcie się pijąc, niech wyje.
Cóż ci mówiły wróżby?
Jeśli podczas walki
Ojciec mój z harfą złotą, na kamiennym tronie
Zagra pieśń, ową straszną pieśń, od trzech pokoleń 75
Nie słyszaną: to przy nas zwycięztwo.
Twój ojciec
I harfa jego złota w niewoli.
Bez wiary! —
Ojciec mój na tronie czarnym stoi,
Za swą harfą jak za słońcem czerwoném.
