Strona:PL Dwaj bracia Śniadeccy (Karol Libelt).pdf/51

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

1838 r. przeżywszy lat 70; pochowany na cmentarzu wsi swojéj dziedzicznéj Horodnik w Oszmiańskiem, gdzie mu syn jego Józef wzniósł marmurowy grobowiec. Odbył początkowe nauki w Trzemesznie, a ukończył je w Krakowie. Gdy tu na popis publiczny 1787 r. zjechał król Stanisław August, w powrocie z Kaniowa, powitał go w imieniu szkoły Jędrzej Śniadecki, i jako najcelniejszy uczeń, z rąk króla złoty medal z napisem Diligentiae odebrał. Nie dosyć na tém, król przeznaczywszy order św. Stanisława dla rektora akademii Oraczewskiego, wezwał Śniadeckiego, aby znaki téj dostojności włożył na rektora i cała młodzież i publiczność miała to wzniosłe widowisko, iż najgodniejszy uczeń uczcił zasługi naczelnika edukacyi publicznéj.
Gdzie się podziały te czasy, kiedy Stefan Batory zachęcał ubogiego ucznia do postępu w naukach owemi pamiętnemi słowy; disce puer et faciam te Mości panie! Kiedy królowie polscy, jak obecnie Śniadeckiemu, rozdawali uczniom nagrody tak odznaczające! Zaznał tych czasów jeszcze Jędrzéj Śniadecki, i zawrzała dla tego w nim werwa młodzieńcza, by zasłynąć nauką krajowi.