Obrany następnego zaraz roku sekretarzem uniwersytetu, a wkrótce potém po przywróceniu ks. Kołłątaja na wizytatora, sekretarzem wizytatorskim, zajął się z tym niezmordowanym reformatorem szkół koronnych, a niedługo potém rektorem akademii Krakowskiéj, licznemi pracami około ich naprawy i wzrostu, około ich funduszów i obsadzenia katedr zdatnemi naukowemi siłami. »Ułożyliśmy — powiada sam Śniadecki — plan rządu i nauk, założenie ogrodu botanicznego, laboratorium chemicznego, gabinetów fizycznego i mineralogicznego, porządnego i rozległego szpitalu medycyny, chirurgii i sztuki położniczéj, urządzenie dobréj drukarni, wydawanie ksiąg elementarnych.« Dodajmy do tego obszerne i ustawiczne raporta o stanie i działaniach szkoły głównéj, odsyłane do komissyi edukacyjnéj, jego nieprzerwane korespondencye z uczonymi za granicą i w kraju, które go na wszelkie nowości naukowe bacznym czyniły, — że tu tylko dodam, urządzony przez niego balon i puszczony w Krakowie na podziw całéj Polski, zaraz po aerostatycznym wynalazku Montgolfiergo — dodajmy jego prace, jako autora, astro-
