Strona:PL Dwaj bracia Śniadeccy (Karol Libelt).pdf/11

coby wylewał żale na gruzach ojczyzny, ale wydała Ignacego Krasickiego, który był typem epoki Stanisławowskiéj, i dla tego naród z upodobaniem rozczytywał się w jego pismach, jako w zwierciadle swojém. Nie mogło być zwątpienia w sercach, gdzie taka obudzała się żywotność, ku odrodzeniu wiodąca, gdzie taki rój pracowników zakładał podstawy lepszéj przyszłości. A jednak rozwiały się nadzieje, choć się nie rozwiała wiara, i zawsze z pomroku owych minionych prac i dziejów przyświecać będą następnym pokoleniom słynne imiona onych pracowników, nietylko ku chwale upadłego narodu, ale i ku nauce potomnym, aby w pracy i oświacie, jak oni, szukali kotwicy dla narodowości, ilekroć na nią miotać będą burze i nawałnice.
 Do tych imion zasłużonych, do tych niezmordowanych robotników w wielkiém dziele naukowego i społecznego odrodzenia się, należą i bracia Śniadeccy.
 Rodzice ich Jędrzej i Franciszka z Giszczyńskich Śniadeccy, posiadali w miasteczku Żninie, należącém wówczas do województwa Gnieźnieńskie-