Strona:PL Dumas - Wojna kobieca T2.pdf/228

ROZDZIAŁ V.

 Nazajutrz po dniu, w którym wicehrabina de Cambes przedstawiła się jako parlamentarz na wyspie Saint-George, a gdy Canolles o drugiej godzinie po południu oglądał fortyfikacje — dano znać, że jakiś posłaniec z listem chce się z nim widzieć.
 Wprowadzono go natychmiast.
 List, doręczony Canollesowi, nie miał wcale cechy urzędowej.
 Był to mały bilecik, pisany drobnym charakterem i jakby drżącą ręką, na pachnącym, niebieskawego koloru papierze.
 Na sam widok listu, Canolles mimowolnie zadrżał.
 — Kto ci ten list oddał?... — spytał posłańca.
 — Jakiś starzec.
 — Z siwą brodą i wasami?
 — Tak.
 — Nieco zgabiony?
 — Tak.
 — Mający postawę wojskowego?
 — Tak.
 Canolles dał posłańców luidora i kazał mu odejść natychmiast.
 Potem, ukrywszy się za bastjon, ze drżeniem list rozpieczętował.
 List te tylko zawierał wyrazy;
 „Wkrótce atakować cię będą. Jeśli już nie jesteś godzien mnie, okaż się przynajmniej godnym siebie“.
 Podpisu nie było żadnego; lecz Canolles poznał tu wicehrabinę de Cambes, jak pierwej w oddawcy listu poznał Pompéego; obejrzał się dokoła ostrożnie i, poczerwieniaw-