Strona:PL Dumas - Wojna kobieca T2.pdf/190

dziach, amunicji i żywności; gdzie nawet wyznaczono nowego gubernatora. Mieszkańcy Bordeaux spróbują wziąć wyspę i rozumie się, iż pobici zostaną, będą mieli bowiem sprawę z najlepszemi królewskiemi wojskami. Poskromieni należycie, jak przystoi na mieszczan, chcących parodjować żołnierzy, przyzwą na pomoc książąt de Bouillon i de la Rochefoucault. Wtedy ty, pani, podasz warunki parlamentowi, gdyż obaj książęta będą pod rozkazami Waszej książęcej mości.
 — Nie lepiejże będzie postarać się przeciągnąć na naszą stronę tego nowego gubernatora wprzód, nim mieszkańcy Bordeaux zostaną rozbici, co ich tak zniechęcić może, że powtórnie nie zechcą sił swych spróbować?
 — Jeśli Wasza książęca mość będziesz w Bordeaux po tem rozbiciu, to nie masz powodu niczego się obawiać; zaś przeciągnąć gubernatora wyspy Saint George na naszą stronę, jest rzeczą niepodobną.
 — Niepodobną! a to dlaczego?
 — Bo gubernatorem tym jest osobisty Waszej książęcej mości nieprzyjaciel.
 — Mój osobisty nieprzyjaciel?
 — Tak.
 — Z jakiego powodu?
 — Nigdy on nie przebaczy Waszej książęcej mości oszukaństwa, którego był ofiarą w Chantilly. O! kardynał Mazarini nie taki głupi, jak panie sądzicie, a oto dowód tego, że przeznaczy! na wyspę Saint George, to jest do najlepszej fortecy, zgadnijcie panie kogo?
 — Powiedziałam ci już, że nie wiem zupełnie ktoby to mógł być.
 — Oto oficer, z którego pani tak się naśmiewałaś i który przez niepojętą nieostrożność wypuścił Waszą książęcą mość z Chantilly.
 — Barona de Canolles! — zawołała Klara.
 — Tak.
 — A więc baron de Canolles jest gubernatorem wyspy Saint-George!
 — On sam.
 — Niepodobna! Widziałam jak go aresztowano w mych własnych oczach.
 — To prawda. Lecz widać, możnego ma opiekuna, tak że niełaska w łaskę się zamieniła.