Strona:PL Doyle - Trzej studenci.pdf/19

u drzwi. Nie pozostało mu więc nic innego, jak tylko uciec do sypialni i tam się ukryć.
 — Na miłość Boską! Sadzisz pan, panie Holmes, że można go było schwytać w tym czasie, który straciłem na cuceniu Bannistra, rozumie się, gdybym był o tem wiedział, że hultaj tu się ukrywa?
 — Tak myślę.
 — No, a teraz pozostaje tylko jedna jeszcze możliwość, panie Holmes. Pan nie oglądałeś jeszcze okna w mojej sypialni?
 — Widzę, że jest ono zakratowane trzema żelaznemi sztabami, ale tak rzadko, iż człowiek mógłby się pomiędzy nimi przecisnąć.
 — Zupełnie słusznie. Okno wychodzi na zasłonięty róg dziedzińca. Mógł on zresztą i tu przesiedzeć, aż dopiero później, gdy pana już nie było i drzwi stały otworem mógł przejść najspokojniej na korytarz.
 Holmes potrząsł głową niecierpliwie.
 — No, tak znowu niepraktycznie myśleć nie trzeba — ozwał się. — Jeżeli pana dobrze zrozumiałem, to temi schodami obok pańskich drzwi przechodzą kilkakrotnie na dzień trzej studenci.
 — A tak.
 — Czy oni zdają także egzamin??
 — Zdają.
 — Czy nie ma pan na którego z nich większego podejrzenia, niż na innych?
 Profesor wahał się z odpowiedzią.