Strona:PL Doyle - Szerlok Holmes - 01 - Skandal w księstwie O.pdf/28

przewrócił się na ziemię z twarzą oblaną krwią od silnego ciosu. Na ten widok bijący się drapnęli na wszystkie strony i tylko paru przyzwoicie ubranych przypatrujących się tej scenie widzów pośpieszyło damie i jej zranionemu obrońcy z pomocą. Irena Adler skoczyła na stopnie podjazdu willi i obróciła się niezdecydowana ku ulicy, przyczem dojrzałem w świetle latarni jej cudowną istotnie i wytworną postać.
 — Czy ten biedny pan jest ciężko zraniony? — spytała.
 — On nie żyje! — zawołało parę głosów.
 — Nie, nie! jeszcze oddycha! — rzekł jeden z nich — ale sądzę, że będzie po nim, zanim go do szpitala dostawić będzie można.
 — Mój Boże! taki dobry człowiek! — rzekła jakaś kobieta — gdyby się nie był wmieszał w tę sprawę, byliby tej pani zdarli łańcuch i zegarek! To znane rzezimieszki! O, jeszcze się rusza!
 — Ależ tu go przecież nie można tak zostawić! — zawołał ktoś — czy nie pozwoli pani, byśmy go wnieśli do domu? Niechże chociaż umrze nie na ulicy!
 — Naturalnie, umieśćcie go panowie — na dole w pokoju jest wygodna sofa — proszę za mną! — rzekła Irena.
 Zwolna i ostrożnie wniesiono Holmes’a do wnętrza domu i złożono na sofie w eleganckim pokoju na dole. Patrząc przez wielkie okno, obserwowałem uważnie to wszystko, tem łatwiej że zapalono w pokoju światła, a przez pośpiech zapomniano zapuścić w oknach zasłony.
 Zadawałem sobie pytanie, czy jego fałszywe położenie i ta dziwna gra nie przyczynia mu teraz jakich wyrzutów sumienia. Co do mnie, uczuwałem pewien wstyd, myśląc, że knujemy podstęp przeciwko tej młodej czarującej kobiecie, co opiekowała się Szerlokiem z taką troskliwością.
 Ale pomyślałem, że cofać się teraz już za późno i wydobyłem z kieszeni rakietę. Uspokoiła mnie myśl, że przecież jej się nic złego nie stanie i że przeszkodzimy jej tylko w wyrządzeniu zła innej osobie.
 Tymczasem Holmes się podniósł i uczynił taki ruch, jakby mu ciężko było oddychać.
 Służąca, stojąca obok niego, pośpieszyła otworzyć okno. W tej