Strona:PL Doyle - Pamiętniki Holmsa, słynnego ajenta londyńskiego, T1.pdf/59

– 55 –

 Siedzieliśmy właśnie przy śniadaniu, gdy nagle wbiegł do pokoju ekonom, zapominając o wszelkich względach należnych.
 — Czy słyszał sir nowinę? — począł zdyszany. — Wie sir, co się stało u Kuningamów?
 — Cóż tam? nowa kradzież? — zapytał pułkownik, z podziwu przewracając szklankę kawy.
 — Zabójstwo!
 — Ładne rzeczy! Któż zabity? Sam sędzia, czy jego syn?
 — Ani jeden, ani drugi. Zabity stangret, Wiliam. Zabity wystrzałem z broni palnej prosto w pierś
 — Któż go tak ufetował?
 — Zbój, panie łaskawy. Zbój, który zbiegł, zniknął bez śladu. Tylko co się zakradł do spichrza, gdy wtem wszedł Wiliam — i zbrodniarz strzelił do niego.
 — Kiedy to było?
 — Dziś w nocy, sir, koło dwunastej.
 — Dobrze. Przyjedziemy tam potem, — rzekł pułkownik, zabierając się na nowo do śniadania. — Bądź co bądź, przykry to wypadek, — rzekł pułkownik po wyjściu ekonoma. — Akton jest naszym sędzią pokoju; to bardzo porządny człowiek. Zmartwi się zapewne tą stratą; stangret służył u niego przez długie lata i cieszył się dobrą opinią. Widocznie to ci sami złoczyńcy, którzy zakradli się do biblioteki.